شکنجه منافقان (قرآن)نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری. [۴]
فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است. در این مقاله آیات مرتبط با شکنجه منافقان معرفی می‌شوند.۱ - شكنجه از سوی ملائکهشکنجه منافقان از سوى ملائکه، با زدن بر صورت و پشت آنان، به هنگام مرگ: وَ يَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا لَوْ لا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ مُحْكَمَةٌ وَ ذُكِرَ فِيهَا الْقِتالُ رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلى لَهُمْ فَكَيْفَ إِذا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبارَهُمْ. كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌گويند چرا سوره‌اى نازل نمى‌شود؟ (كه در آن فرمان جهاد باشد) اما هنگامى كه سوره محكمى نازل مى‌گردد كه در آن نامى از جنگ است منافقان بيماردل را مى‌بينى همچون كسى كه در آستانه مرگ قرار گرفته به تو نگاه مى‌كنند، پس مرگ و نابودى براى آنها بهتر است. حال آنها چگونه خواهد بود هنگامى كه فرشتگان (مرگ) بر صورت و پشت آنها مى‌زنند (و قبض روحشان مى‌كنند). آرى اين فرشتگان مامورند كه در آستانه مرگ مجازات آنها را شروع كنند تا طعم تلخ کفر و نفاق و لجاجت و عناد را بچشند، به صورت آنها مى‌كوبند، براى اين كه رو به سوى دشمنان خدا رفته‌اند، و بر پشت آنها مى‌زنند بخاطر اين كه به آیات الهی و پيامبرش پشت كردند. اين معنى شبيه چيزى است كه در آيه ۵۰ سوره انفال در باره كفار و منافقين آمده است: وَ لَوْ تَرى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا الْمَلائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبارَهُمْ وَ ذُوقُوا عَذابَ الْحَرِيقِ:" اگر ببينى كافران را هنگامى كه فرشتگان مرگ جان آنها را مى‌گيرند، و بر صورت و پشت آنها مى‌زنند، و مى‌گويند: بچشيد عذاب سوزنده را ...". در آیه بعد خداوند به بيان علت اين عذاب الهی در آستانه مرگ آنها پرداخته مى‌گويد:" اين عذاب و کیفر به خاطر آن است كه آنها از آنچه خداوند را به خشم مى‌آورد پيروى كردند، و آنچه را موجب خشنودى او است كراهت داشتند، لذا خداوند اعمالشان را حبط و نابود كرد" (ذلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا ما أَسْخَطَ اللَّهَ وَ كَرِهُوا رِضْوانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ). ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۴۰، برگرفته از مقاله «شکنجه منافقان». رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نفاق
|